Ang isang strand-based approach sa professional development ay nagbibigay daan sa mga guro na magtuon nang mabuti sa isa sa aspeto ng proseso ng pagtuturo sa loob ng isang taon.

Nakita ko ang isang silid na sumigaw sa palakpak nang ipahayag ng isang administrator na ito na ang huling araw ng professional development (PD) para sa taon. Tiyak akong mayroon ding iba na nakaranas ng parehong karanasan. Ang mga limitasyon mula sa mga patakaran ng distrito, kakulangan ng tiwala, at hindi sapat na oras at pondo ay madalas na nagpaparamdam na ang PD ay walang silbi at sayang lang ang oras.

Read also: Paghuhubog ng Iyong Sariling Propesyonal na Pamamaraan ng Pag-aaral in 2024

Hindi ibig sabihin nito na hindi nag-iinvest ang mga administrator sa PD. Ayon sa isang pag-aaral ng The New Teacher Project na may pamagat na “The Mirage,” natuklasan na ang average taunang investment bawat guro ay nasa $18,000, na tila napakalaki subalit kapag isinama mo ang mga curriculum specialist, instructional coaches, at biniling PD, magmumukha itong nararapat. Nakakatakot ang natuklasan ng pag-aaral na tatlo sa bawat sampung guro lamang ang nagpakita ng pag-unlad sa kanilang pagsasanay, ayon sa kanilang pinaaaring taunang evaluation.

Kapag tinanong ang mga guro na nag-ulat ng pag-unlad, “Anong mga aktibidad ang pinakatulong sa inyo na magkaroon ng pag-unlad?” ang mga sagot ay informal na pagtutulungan at sariling pagsisikap, na wala namang kinalaman sa $18,000 na investment. Bakit hindi nauuwi sa pag-unlad ng guro ang ganitong uri ng investment sa professional learning? At paano maaaring magdisenyo ng mas epektibong professional development ang mga paaralan? Ang isang sagot ay ang pagtanggap sa isang strand-based model ng professional learning, na maaaring makatulong sa pag-address sa apat na karaniwang problema ng PD.

SULIRANIN 1: KAKULANGAN NG PAGKAKAISA

Ako rin ay isang guro na napapailing sa bagong mga hakbang at naghihintay na lamang na sila’y maglaho. Maraming guro ang nae-experience ang ganitong “initiative whiplash,” na humahadlang sa kanila na maglaan ng pare-parehong panahon at pagsisikap sa mga tiyak na bahagi ng pagtuturo upang talagang lumago sa kanilang praxis. Walang pagkakaisa sa mga panahon ng propesyonal na pag-aaral, napakalabo na ang pag-unlad ay maganap.

Solusyon: Strand-based propesyonal na pag-aaral. Upang makaiwas sa ganitong mabilis na pagbabago, kilalanin ang mga tuluy-tuloy na strand ng propesyonal na pag-aaral. Ang mga strand na ito ay hindi dapat mga hakbang, kundi mahahalagang bahagi ng pagtuturo na sumusuporta sa mga hakbang na iyon.

Halimbawa, ang isang hakbang ay isang bagay na tila labas sa likas na gawain ng pagtuturo at pag-aaral. Isang halimbawa nito ay ang AVID (Advancement Via Individual Determination), na isang programang nagbabalot ng mga praktika sa pagtuturo. Bagaman ang mga praktikang ito sa pagtuturo ay maayos, ang pagtingin sa isang hakbang ay nagbabago kung paanong mga guro ang makikihalubilo dito. Dahil ito ay nakikita bilang isang “dagdag” at hindi nakapaloob sa pagtuturo, maaaring hindi gaanong pinapaniwalaan ng mga guro na makibahagi sa isang strand tulad nito.

Sa halip, ang mga elementong nakapaloob sa AVID tulad ng sining ng pagsusuri, pakikipagtalakayan ng mag-aaral, o ahensya ng mag-aaral ay likas sa gawain ng pagtuturo at pag-aaral sa silid-aralan. Hindi nila ito iniisip bilang isang karagdagang bagay sa pagtuturo, kundi ito’y bahagi lamang ng pagtuturo. Ang mga karagdagang strand ay maaaring maglaman ng mga bagay tulad ng formatibong pagsusuri, mga praktis sa pagmamarka, pakikilahok ng mag-aaral, o disenyo ng aralin—lahat ng ito ay direkta sa pagtuturo.

Bagaman maaaring tila isang halagang kaibahan ito, dapat maramdaman ng mga strand na ito bilang isang umiiral na bahagi ng pagtuturo, hindi isang bagong bagay na dapat pagtuunan ng mga guro.

SULIRANIN 2: KAKULANGAN NG AUTONOMYA AT PAGPILI NG GURO

Madalas nating binibigyang diin ang pagpili para sa mga mag-aaral sa ating mga klase dahil alam nating mahalaga ito para sa motibasyon at pangmatagalang pakikilahok. Bakit hindi binibigyan ng parehong autonomya ang mga guro?

Narito ang tugon dito, “Kailangang magkaroon ng pagsasanay ang mga guro sa maraming bagay!” Naiintindihan ko ito, ngunit ang aking tugon ay, “Kung ang impormasyon ay ibinahagi sa buong grupo sa PD at walang nakikinig, nangyari ba talaga ito?” Syempre pa, may mga aspeto sa propesyonal na pag-aaral na dapat pa ring sa buong grupo, ngunit ano ang mangyayari kung dagdagan ang autonomya ng mga guro?

Solusyon: Mga napili ng guro na strands para sa propesyonal na pag-aaral. Bigyan ng pagkakataon ang mga guro na pumili ng isang strand na kaugnay sa kanilang kasalukuyang praktis o mga hamon, at hayaan silang magfocus sa strand na iyon sa buong taon o term. Kapag napili na nila ang kanilang strand, ang anumang pagkakataon sa pag-aaral na dumarating ay dapat magkaroon ng mga oportunidad para silang makibahagi sa kanilang napiling strand. Maaaring ito ay maglaman ng mga breakout workshop sa isang PD day, mga self-selected na discussion groups sa isang lunch-and-learn event, o simpleng pag-access sa mga asynchronous na mga sanggunian.

SULIRANIN 3: KAKULANGAN NG KOMUNIDAD SA PAGPAPALALIM NG KAALAMAN AT PAGLAKI

Madalas, ang buong grupo ng PD ay hindi nagbibigay-daan sa mga guro na makabuo ng makabuluhang koneksyon sa isa’t isa na nakatuon sa pag-aaral at paglaki, lalo na sa pagitan ng iba’t ibang mga larangan ng nilalaman o baitang.

Kapag hindi nag-uugnayan ang mga guro sa iba, may epekto ito sa kultura ng pag-aaral sa paaralan. Ito ang dahilan kung bakit napapansin ang mga silos ng paglaki at pagbabago. Dapat ang mga komunidad ng pag-aaral ay lumawak sa buong paaralan.

Solusyon: Mga Professional Learning Communities (PLCs) na Nakabatay sa Strand. Kung mayroon kang isang grupo ng mga guro na pumili na magtrabaho sa parehong strand, lumikha ng oras para sa kanila na magtagpo nang regular. Maaaring ito ay simpleng buwanang check-in lamang, o maaaring ito ang papalit sa isang content-area PLC sa isang buwan, na may layunin na lumikha ng komunidad at pagkakaisa sa proseso ng pag-aaral. Bagamat ito ay magdadagdag ng isa pang tradisyunal na pagpupulong ng PLC sa isang buwan, magdadagdag ito ng bagong kaalaman at mga ideya sa pagsasaayos ng suliranin sa iba pang tatlong pagpupulong. Halimbawa, kung may isang guro na pumili ng formatibong pagsusuri bilang kanilang strand, babalik sila sa kanilang content-area PLC o grade-level PLC na may bagong kaalaman na kanilang maibabahagi.

SULIRANIN 4: KAKULANGAN NG MGA PAGKAKATAON SA PAG-AARAL

Madalas na kaunti lamang ang mga araw para sa professional development, kaya habang mahalaga ang mga ito, hindi maaasahan na ito lamang ang panahon kung saan nakatuon ang professional learning.

Solusyon: Mangyaring magdagdag ng mga paraan ng professional learning. Habang hindi tumaataas ang bilang ng mga araw ng PD sa malapit na hinaharap, kailangan nating hanapin ang iba pang paraan upang isama ang pag-aaral na ito sa trabaho sa pang-araw-araw. Maaari itong magkaroon ng bahagi ng PD day na nakabatay sa strand, ngunit maaari rin itong maglaman ng mga bagay tulad ng lunch-and-learn kung saan may pizza at dumadalo ang mga guro upang umupo sa mga grupo ng mesa at pag-usapan ang kanilang strand. Ito rin ay nagbibigay ng pagkakataon sa mga instructional coach na mas mahusay na magtulungan sa pag-aaral, dahil mayroon na silang mga strand-based teams na nagsasaad kung ano ang kanilang nais palaguin. Maaari rin kayong lumikha ng mga asinkronong espasyo tulad ng isang chat group kung saan maaaring ipamahagi ng mga tao ang mga ideya at magtanong ng mga katanungan sa loob ng kanilang strand.

Upang tugunan ang mga pangangailangan ng palaging nagbabagong landscape ng edukasyon, kailangan nating ng isang matibay na sistema ng professional learning na nagpapahintulot sa mga guro na mag-focus sa isang partikular na paksa at tunay na lumago dito, at nagbibigay sa kanila ng awtonomiya upang pagsikapang matutunan ang mga ito sa mga paraan na angkop para sa kanila.